جهت یابی با ساعت
با کمک یک ساعت عقربه دار می توان راستای شمال - جنوب را مشخص کرد. ساعت خود را در مقابل چشمان خود نگه دارید و آن را طوری بچرخانید و بدست بگیرید که نوک عقربه ساعت شمار به سمت خورشید گرفته شود...
در این حالت نیمساز زاویه بین عقربه ساعت
شمار و عدد 12 بر روی ساعت، راستای جنوب را مشخص می کند و جهت مخالف آن راستای
شمال را نشان می دهد.
البته باید در نظر
داشته باشید که این قاعده در نیمکره شمالی و بین محدوده 5/23 N تا 5/66 N درجه به این صورت است و در نیم کره
جنوبی بین محدوده 5/23 S تا 5/66 S درجه کاملا برعکس است.
یعنی در هنگام تعیین
راستای شمال و جنوب باید عدد 12 بر روی ساعت را به طرف خورشید گرفته و نیمساز
زاویه بین عدد 12 و عقربه ساعت شمار راستای شمال را نشان می دهد.
یکی از نکاتی که باید
توجه داشته باشید این است که اگر ساعت شما بر روی ساعتی غیر از ساعت واقعی (زمانی که ساعت رسمی
کشور را برای استفاده از روشنایی روز یک ساعت جلو می برند) تنظیم است باید نیمساز
زاویه بین عقربه ساعت شمار با عدد 13 یا همان 1 را در نظر بگیرید.
جهت یابی با ساعت دیجیتالی
اما خیلی از مردم
دارای ساعت دیجیتالی هستند. در این شرایط برای تعیین جهت کافی است که ساعت را
خوانده و سپس روی کاغذ ساعتی عقربه دار که همان ساعت را نشان می دهد رسم کنید و در
همان لحظه بدون اینکه وقت را صرف کنید با استفاده از این ساعت کاغذی طبق مراحل
بالا راستای شمال - جنوب را پیدا کنید.
جهت یابی در هوای مه آلود
در
هوای مه آلود و هنگامی که تنها هاله ای از خورشید در آسمان مشخص است و جایگاه آن
بخوبی قابل تشخیص نیست می توانید از روش بالا استفاده کنید. در این حالت کافی است
که یک تکه چوب نازک داشته باشیم و آن را بصورت قائم در زمین فرو کنیم و سایه آن در
روی زمین هم راستا با جهت تابش خورشید بر روی زمین می افتد که نوک سایه دقیقا در
جهت مخالف خورشید قرار می گیرد. حال که جایگاه خورشید مشخص شده است می توان از روش
شرح داده شده راستای شمال - جنوب را مشخص کرد.
منبع:تبیان
تهیه آب با شبنم در طبیعت
جمع آوری شبنم یکی از ساده ترین و مطمئن
ترین روش های بدست آوردن آب در شرایط بحرانی سفر است. برای این کار تنها وسیله
مورد نیاز یک تکه پارچه خواهد بود که می توانید از زیر پوش یا یکی از لباسهای خود
استفاده کنید.
معمولا لباسها و پارچه
های نخی برای این کار مناسب تر هستند...
البته در صورت عدم دسترسی به پارچه می
توانید از یک دسته علف خشک و غیر سمی استفاده کنید.
حالا شروع به جمع
آوری رطوبت محیط اطرافتان کنید. بله به همین سادگی! پارچه را می توانید روی برگ
ها، علف ها، سنگ ها، شن و ... کشیده و پس از خیس شدن آن در دهانتان بچکانید! این
همان روشی است که طبیعت گردان حرفه ای برای زنده ماندن و جبران کم آبی بدنشان
انجام می دهند. تنها یادتان باشد که هیچ گاه اجازه ندهید سادگی روش باعث بی اهمیتی
آن شود.
شاید مجبور شوید برای
تهیه آب شبنم ها صبح زود دست به کار شوید و سخت تلاش کنید. چون شبنم ها زمان زیادی
در محیط باقی نمی مانند.
البته ما توصیه می
کنم در تمام مدت مواظب گیاهان سمی و گیاهانی که اطراف شهر و جاده و اتوبانها قرار
دارند باشید و پارچه خود را روی آنها نکشید!
اگر در حال پیاده روی
هستید می توانید تکه پارچه را به یکی از ساق های پایتان ببندید و در میان علفزارها
و گیاهان راه بروید. بعد از مدتی پارچه خیس شده و می توانید آب آن را با فشار دادن
پارچه در دهان خود بریزید.
یک نکته بسیار مهم در
این روش این است که شاید مجبور شوید برای تهیه آب شبنم ها صبح زود دست به کار شوید
و سخت تلاش کنید. چون شبنم ها زمان زیادی در محیط باقی نمی مانند.
زمانی که منابع آب
بسیار محدود است در نظر داشته باشید که:
1) غذا نخورید و یا کمتر
بخورید. زیرا با خوردن غذا سوخت و ساز بدن بالا رفته و باعث می شود آب بدن کشیده
شود.
2) در ساعات خنک سفر
کنید . بدین ترتیب آب کمتری از راه تعریق از دست می دهید.
منبع:تبیان
بیمارى فراعنه درغار
بیمارى خطرناکى که غارنوردان و غارشناسان ممکن است به آن مبتلا شوند معروف به هیستوپلاسموز (Historplasmose) است. به این بیمارى بیمارى فراعنه نیز گفتهاند...
این بیمارى به گفته میشل سیفر، یکى از
غارشناسان و زمین شناسان مشهور فرانسه، براى غارنوردان خطرناکتر از مارها و
جانوران وحشى است.
مشاهده ها نشان داده
است که اکثر مصر شناسانی که گور توتانخامون را در مصر کشف و در حفریات و خاکبردارى
آن شرکت کرده بودند، بر اثر ابتلا به بیمارى خطرناکى در گذشتهاند. امروزه تصور
مىکنند که این بیمارى بر اثر وجود نوعى قارچ میکروسکوپى بیماری زا، به نام
هیستوپلاسماکاپسولاتوم (Histoplasmacapsulatum) ایجاد مىشده است.
دانشمندان امریکایى
ثابت کرده اند که این قارچ در بسیارى از غارهاى نواحى گرم، در گردو غبار و خاک
وجود دارد. هاگهاى این نوع قارچ بر اثر دم زدن و تنفس هواى آلوده به این گردو غبار
و خاک وارد بدن انسان می شود و تولید این بیمارى خطرناک و مهلک را می کند.
هیستوپلاسموز به دو
شکل وجود دارد: یکى از شکل هاى ملایم و بی زبان و دیگرى بیمار شدید و خطرناک است.
نوع اول بى خطر بوده و بر اثر منقبض شدن، موجب کاهش اثرات زبان آور نوع دوم می
شود. ولى نوع دوم بسیار خطرناک است و به طور برق آسا در مدت چند روز انسان و به
ویژه جوانان را از پاى در میاورد.
منبع:تبیان
ترفند گردشگری
یک گردشگر حرفه ای باید ساده ترین و موثرترین راه ها را برای مهار طبیعت بلد باشد. این چیزی است که در دنیای گردشگران حرفه ای به آن ترفندهای گردشگری می گویند...
نکته های ریز کوچکی که می توانند تفاوت
های بزرگی را در سفر شما ایجاد کنند!
دست بسرکردن مزاحمان
شبانه: اگر شماهم شب ها از حضور جانوران در کنار کمپ خود ناراحت هستید به جای
آلوده کردن محیط زیست با انواع حشره کش ها و تله های مختلف، کافی است ته ظرف غذا و
روغن آنها را در چاله ای کوچک خالی کنید و روی آن را با مقداری خاک بپوشانید.
لباس شویی طبیعی:
برای شستشوی لباس ها در برنامه های چند روزه، باکندن یک حفره به شکل طشت و پهن
کردن یک پلاستیک ضخیم درآن ظرفی مناسب برای شستشوی لباسها خواهید داشت! روشی دیگر
برای شستشوی لباس ها در برنامه های چند روزه این است که برای شستن لباس های خود،
البسه را به همراه آب و مواد شوینده داخل یک کیسه نایلونی محکم ریخته و روی کوله
پشتی یا در صندوق خودرو بگذارید. به این ترتیب لباسها تا مقصد تکان خورده و خوب
تمیز می شوند !
پاره نشدن گره قلاب
هنگام ماهیگیری: برای
اینکه نخ ماهیگیری ازمحل گره پاره نشود و ترک نخورد، بهتری راه خیس کردن نخ با آب
دهان هنگام گره زدن است. این کار باعث خنک شدن نخ درمحل گره زدن می شود.
بارانی ارزان و موثر:
برای اینکه در هزینه های طبیعت گردی خود صرفه جویی کنید می توانید بجای خرید
بارانی های گران قیمت، یک کیسه نایلون بزرگ در ساک خود داشته باشید. مسلما وقتی
باران شروع شود قدر آن را خواهید دانست. با بریدن ته و گوشه های آن جایی برای دست
ها و گردن ایجاد کنید و بپوشید.
چرا چادرها پس از
مدتی آب می دهند؟ بااینکه شما هم مانند همه طبیعت گردان دیگر به نظافت وسایل شخصی
اهمیت ویژه می دهید، چادر خود را با مواد شوینده نشویید. بلکه بهتر است برای تمیز
نگه داشتن چادر خود از محلول آب و صابون استفاده کنید. این کار باعث می شود که
لایه ای که مانع نفوذ آب می شود از بین نرود.
منبع:تبیان
چادرهای مسافرتی
چادرهای مسافرتی شاید در نظر یک گردشگر آماتور تفاوت چندانی با هم نداشته باشند اما وقتی قرار است سفر کردن را به شکل حرفه ای آن یاد بگیرید، نحوه انتخاب چادر برایتان اهمیت پیدا می کند...
بنابراین اگر هنوز برای خرید یک چادر
مسافرتی اقدام نکرده اید پیشنهاد می کنیم این مطلب را بخوانید تا مناسب ترین چادر
را انتخاب کنید.
چادر های کمپینگ:
بیشترین تنوع را در میان چادر ها دارند. بسته به تعداد نفرات استفاده کننده از
چادر، نوع برنامه و ابعاد، اشکال مختلفی را شامل می شوند.
چادرهای کوهنوردی:
این گونه چادر ها دارای طراحی و اجزاء سازنده کاملا تخصصی می باشند، متناسب
ارتفاع، نحوه بکارگیری و دیگر ضرورتهای تیم های کوهنورد طراحی می شوند.
چادرهای دیواره
نوردی: از جمله چادر های بسیار مدرن و تکنیکی هستند که در مسیر های بلند بر روی
دیواره ها، بسیار ضروری هستند.
چادر های اضطراری
بقا: این چادر ها در واقع پوشش بسیار کم حجمی هستند که به راحتی درون کیف بقا جای
می گیرند و همچنین بدون اسکلت می باشند و فقط در شرایط اضطراری جهت محفوظ بودن از
باد و باران استفاده می شوند. این چادر ها یک نفره هستند.
انواع چادر از نظر شکل ظاهری
بطور کلی چادرها را
بر اساس وضعیت تیرک ها به دو دسته تک تیرک و چند تیرک تقسیم می کنند. از نظر فرم و
شکل، چادرها در انواع مختلفی طراحی می شوند مانند: چادرهای اردوگاهی، خیمه ای، تونلی،
گنبدی، چند وجهی و غیره. همچنین چادرها می توانند از لایه های مختلف روکش به منظور
مقابله با باد، بارش و حفظ گرمای درونی برخوردار باشند.
همه چادر ها بطور کلی
دارای دو بخش اصلی هستند:
1. اسکلت نگهدارنده: که
از جنس فلز، چوب، فایبرگلاس و یا کانالهای بادی می باشد. اسکلت چادر وظیفه
نگهداشتن روکش را به عهده دارد و در واقع شکل دهنده چادر است.
2. روکش چادر : که از
انواع پارچه ها دوخته می شود و مانند سقف و دیواره های جانبی یک بنا، فضائی بسته و
محدود را بوجود آورده و از محیط باز اطراف مجزا می سازد.
ویژگی های چادرهای کوهنوردی
1. سبک، کم حجم و قابل
حمل
2. سریع الاستفاده
3. مقاوم در برابر باد
4. عایق در مقابل رطوبت
(در قسمت کف)
5. دارای سیستم تهویه
هوا
روش صحیح برپائی چادر:
چادرهای جدید اکثرا
دارای کف یک تکه می باشند که در اطراف آن حلقه ها یا بندهایی برای محکم کردن کفه
به زمین (بند مهار چادر) تعبیه شده است.
روش نصب چادر:
ابتدا کفه چادر را
قبل از زدن تیرکها باید به زمین محکم کرد به گونه ای که کف چادر هیچ گونه چروکی
نداشته باشد و در حالت صاف و کشیده قرار گیرد. سپس تیرکها را در جای مخصوص خود
قرار داده و بند های مهار آن را با میخ های مخصوص چادر به زمین متصل نمود. بدنه و
سقف چادر بعد از برپائی صحیح باید کاملا کشیده و صاف باشد زیرا در غیر این صورت
علاوه بر کم شدن حجم داخلی آن، در مواقع بارندگی آب در بین چروکها جمع شده و به
داخل نفوذ می کند و باد نیز با بدنه چادر در گودیها تماس بیشتری پیدا کرده و در
نتیجه موجب کنده شده آن می شود.
در موقع نصب چادر جهت
وزش باد را در نظر بگیرید، درب چادر هیچ گاه نباید در مقابل باد قرار گیرد چرا که
موجب می شود باد، برف و باران و خاک را به داخل چادر ریخته و آنرا خیس و کثیف
نماید. از دیگر عوامل موثر در مقاومت چادر در برابر باد و توفان، صحیح زدن میخ های
نگهدارنده است. میخها باید با زاویه های خلاف راستای کشش بند ها در زمین جای داده
شود به گونه ای که بیشترین فشار را تحمل نماید پس از نصب و برقراری چادر، قرار
دادن وسایل در گوشه های چادر به استحکام و شکل گیری بهتر آن کمک می کند.
یادتان باشد...
1. از روشن کردن هرگونه
وسیله گرمایی و روشنائی در چادر که دارای شعله است خود داری کنید. پوشش چادر قابل
اشتعال بوده و ایجاد شعله در چادر می تواند خطر آفرین باشد. بهتر است طبخ غذا در
خارج و دور از چادر انجام گیرد و برای روشنائی از چراغ های باطری دار استفاده شود
برای گرم شدن در چادر از پوشاک گرم و کیسه خواب و یا کیسه آب گرم استفاده کنید.
2. برای جلوگیری از ورود
حیوانات موذی و گزنده و نفوذ سرما باد و باران، درب چادر فقط در زمان ورود و خروج
باید باز شود و بلافاصله بسته شود.
3. ظرفیت هر چادر مشخص
است، چادرها می توانند از یک نفره تا چند نفره طراحی شده باشند. استفاده بیش از
ظرفیت موجب وارد آمدن خسارت به چادر می شود.
منبع:تبیان