در مورد فلسفه جلوگیری از بارداری و روش های مختلف آن، ۲ دسته روش جلوگیری وجود دارد که شامل روش های دائمی و غیردائمی هستند که از روش های دائمی می توان به بستن لوله ها در زنان یا بستن لوله ها در مردان (وازکتومی) اشاره کرد و از روش های غیردائمی، انواع قرص های خوراکی و آمپول های یک ماهه یا ۳ ماهه و همین طور کاندوم و دیافراگم و آیودی است که راجع به هریک از این روش ها و مزایا و معایبشان توضیحاتی داده خواهد شد.
در اینجا بستن لوله ها در زنان که شایع ترین روش مورد استفاده در برخی کشورهای پیشرفته است، بحث می شود. این روش برای کسانی مورد استفاده است که به هیچ عنوان تمایل به بارداری ندارند و حتی در صورت تغییر شرایط زندگی فعلی (مثل فوت همسر یا فرزندان یا ازدواج مجدد) هم نظرشان تغییر نخواهد کرد و بهتر است کسانی از آن استفاده کنند که سن بالایی داشته باشند، چون تحقیقات نشان می دهد بیشتر کسانی که از بستن لوله ها پشیمان شده اند، در سن زیر ۳۰ سالگی لوله هایشان را بسته اند یا ازدواج مجدد داشته اند. پس این تصمیم باید در شرایط مناسبی گرفته شود، نه در زمان خشم یا ناراحتی مثلا پس از سقط جنین.
بستن لوله ها در زنان روش های مختلفی دارد که هریک مزایا و معایب خود را دارند. ساده ترین و قدیمی ترین روش، بستن لوله ها حین سزارین یا پس از زایمان طبیعی است. این کار از طریق جراحی شکم و زیر نظر مستقیم جراح انجام می شود. این راه مطمئن ترین روش بستن لوله است و احتمال حاملگی به دنبال این روش کمتر از یک درصد است، چون هیچ روش جلوگیری در جهان روش قطعی و صددرصد نیست.
روش دیگر بستن لوله ها با یک برش کوچک ۴سانتی متری در قسمت پایین شکم انجام می شود که نیاز به بیهوشی مختصر و بستری به مدت یک روز در بیمارستان دارد و درصد اطمینان آن از روش قبلی کمتر است، بخصوص در مواردی که فرد قبل از انجام جراحی حامله شده؛ اما در زمان جراحی این موضوع را نمی داند.روش جدیدتر استفاده از لاپاروسکوپ است که از طریق ۲ شکاف کوچک در شکم و استفاده از تجهیزات خاص و دوربین، دستگاه وارد شکم شده و با لوازمی مثل حلقه های لاستیکی مخصوص، کلیپس های مخصوص یا جریان برق اقدام به برداشتن یا بستن لوله ها می کنند. روش های دیگر مثل بستن لوله ها از طریق واژن به دلیل احتمال عفونت بالا انجام نمی شود.همچنین تزریق مواد داخل لوله ها با کمک دستگاه های خاص ( هیستروسکوپ) نیاز به مهارت بالایی دارد که مواد خاص مذکور در کشور موجود نیست، به همین دلیل فعلا این روش در کشور معمول نیست. هفته بعد در مورد سایر روش های دائمی جلوگیری از بارداری صحبت می شود.
برای جوان امروزی دوران عقد، دوران ناآشنایی است. از سویی عقد دائم کرده و زن و شوهر رسمی محسوب می شوند و از سوی دیگر بسیاری از حق و حقوق زن و شوهرها را ندارند. یکی از این حقوق مردود شده در این دوران، برقراری روابط جنسی میان نامزدهاست.
بسیاری از خانواده های امروزی با داشتن روابط زناشویی میان دختر و پسر در دوران نامزدی مخالفند. به همین دلیل معمولاً یا دختر و پسر کلاً قید رابطه نزدیک در این دوران را می زنند یا به صورت پنهانی اقدام می نمایند.
در واقع علت اصلی وجود دوران عقد آشنایی بیشتر زوجین با خصوصیات یکدیگر است. به همین دلیل بیشتر خانواده ها و حتی کارشناسان خانواده بر این باورند با اینکه هیچ مشکل شرعی وجود ندارد ولی بهتر است که دختر و پسر در این دوران رابطه جنسی با یکدیگر برقرار نکنند چون اگر در نهایت به این نتیجه برسند که با خصوصیات یکدیگر جور درنمی آیند و نمی توانند با هم زندگی مشترک تشکیل دهند، بتوانند بدون ایجاد مشکلات عدیده ای چون بارداری های ناخواسته از یکدیگر جدا شوند.
شاید به نظر بسیاری مواجهه با قضیه بارداری در دوران نامزدی در این روزه روز با این همه پیشرفت، خیلی کم و دور از ذهن به نظر بیاید ولی متاسفانه هم چنان عده ای از جوانان ما به دلایل مختلفی با آن مواجه شده و دست و پنجه نرم می کنند. بدتر از آن اینکه بسیاری از این جوانان در مواجهه با این قضیه دست و پای خود را گم کرده و مرتکب اشتباهات بزرگی چون فرار، سقط جنین، جدایی و... می شوند.
بارداری در دوران عقد، اگرچه از نگاه عرف یک اتفاق نا به جا است اما در پیش گرفتن راه حلی نامشروع و حرام (سقط) برای این اتفاق، آن را بیشتر از مسیر خود منحرف می کند. مواجهه با این مشکل هم باید با روش های خاص و مدیریت بهتر و درست تر رخ دهد تا هم تبعات آن کم شود و هم گناهی رخ ندهد
عده ای تصور می کنند که تا زمانی که روح در جنین دمیده نشده است (پنج ماهگی جنین) سقط وی قتل محسوب نشده و گناه ندارد. در حالی که براساس نظر مراجع تقلید سقط جنین بعد از انعقاد، در هر ماهی که باشد جایز نبوده، حرام است و دیه دارد. البته مقدار دیه در ماه های مختلف متفاوت است.
اما واقعیت این است که بارداری در دوران عقد، اگرچه از نگاه عرف یک اتفاق نا به جا است اما در پیش گرفتن راه حلی نامشروع و حرام (سقط) برای این اتفاق، آن را بیشتر از مسیر خود منحرف می کند. مواجهه با این مشکل هم باید با روش های خاص و مدیریت بهتر و درست تر رخ دهد تا هم تبعات آن کم شود و هم گناهی رخ ندهد. در چنین شرایطی اقدام به انجام برخی از امور لازم و ضروری محسوب می شود.
- اولین گام در این ماجرا همدلی، همفکری و پشتیبانی دختر و پسر از یکدیگر است. دختر و پسر در این مرحله باید از خبر گذاشتن نامزد خود از این جریان مهم، مقصر دانستن یکدیگر، خالی کردن پشت هم و... خودداری کرده و با حفظ خونسردیشان در کنار هم سعی کنند به خوبی این شرایط سخت را مدیریت نمایند.
- خانواده ها باید در جریان مشکل قرار بگیرند. برخی از خانواده ها به دلیل تعصباتی که دارند، نمی توانند چنین موضوعی را پذیرا باشند و سریع واکنش نشان می دهند. در این شرایط دختر و پسر باید موضوع را با یک مشاور متخصص در میان بگذارند تا وی با استفاده از شیوه های مناسب خانواده ها را در جریان گذاشته و به آنها آموزش های لازم را بدهد.
-هرچه سریع تر مراسم جشن ازدواج را برپا کنید. شاید برای عروسی تان آرزوهای زیادی داشته اید اما باید بپذیرید که به هرحال امکان صبر کردن برای برآوردن این آرزوها وجود ندارد. کمی ساده تر بگیرید تا بتوانید زودتر مراسم را برگزار کرده و سر زندگی تان بروید. دختر و پسر و خانواده هایشان باید در این شرایط خاص از بسیاری از توقعات و آرزوهایشان چشم پوشیده و با شرایط موجود کنار بیایند. یعنی مثلاً به جای یک مراسم ازدواج پر رنگ و لعاب، یک مراسم عروسی ساده و یا حتی یک مسافرت را انتخاب کنند.
آیا یک سقط، سقط های مکرر به همراه دارد؟
حدود یک هشتم بارداری ها به سقط جنین منتهی می‌شوند. در بیشتر موارد نوزادی که دچار ناهنجاری است از دست می‌رود و دیگر نمی‌تواند زنده بماند.
سقط جنین ها معمولاً در ابتدای بارداری رخ می‌دهند: 12 تا 15% موارد بارداری یعنی یک هشتم آنها، به سقط جنین منتهی می‌شوند. در بیشتر موارد نوزادی که دچار ناهنجاری است از دست می‌رود و دیگر نمی‌تواند زنده بماند.
خطری جدی برای کسانی که یک سقط جنین داشته اند، وجود ندارد
زنان بارداری که یک بار دچار سقط جنین شده اند، بیشتر از زنان دیگر در معرض سقط مجدد قرار دارند، چیزی حدود 13 تا 26%. فقط بعد از سه بار سقط جنین است که خطر سقط دوباره به میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد و بنابراین در این موارد تحقیقات و معاینات پاراکلینیکی توجیه کنندۀ علت سقط خواهند بود.
بیشتر اوقات، یک جنین غیر طبیعی سقط می‌شود
در برخی موارد ممکن است علت سقط جنین، عفونت باشد، خصوصاً اینکه جنین نسبت به تب و برخی میکروب ها حساس است. در موارد سقط های جنین مکرر (سه بار یا بیشتر)، مفید ترین کار یافتن علت قابل درمان است، عللی مانند ناهنجاری رحم یا عملکرد نامناسب هورمونی (برای مثال مشکل تیروئید، یا دیابت). با این حال، در 15 تا 20% موارد، هیچ دلیلی برای این مشکل تشخیص داده نمی‌شود.
در موارد سقط جنین، رایج ترین دلیل ناهنجاری کروموزمیک است: کرومزوم های جنین یا از لحاظ تعداد یا از لحاظ شکل گیری، غیر طبیعی هستند. به بیان دیگر، جنین تجهیزات ژنتیکی لازم برای رشد مناسب را در اختیار ندارد.
در صورتی که چنین جنینی سقط نشود، یا دچار ناهنجاری بسیار شدید می‌شود یا مدت زیادی زنده نمی‌ماند. ناهنجاری های کروموزومیکی از این نوع، به طور کلی به دنبال خطاهایی در جریان اولین تقسیمات سلولی که جنین را شکل می‌دهند، ایجاد می‌شوند. بنابراین، به جز مواردی اندک، این ناهنجاری ها به علت ناهنجاری های تخمک یا اسپرم نیستند. پس والدین می‌توانند مطمئن باشند که مشکلی وجود ندارد و چیزی نمی‌تواند مانع شود که بعدها فرزند سالمی داشته باشند.
مادرانی که می خواهند دختر دار شوند، باید بعضی مواد غذایی مانند موز و نمک را از برنامه غذایی خود حذف کنند و ترکیبی از مواد غذایی مناسب و زمان رابطه جنسی می تواند آنها را صاحب دختر کند.
افرادی که تمایل به داشتن دختر دارند، باید از
خوردن غذاهای حاوی مواد سدیم و پتاسیم مانند زیتون، گوشت نمک زده، ماهی دودی، برنج
و سیب زمینی خودداری کنند.
به جای آن باید غذاهای غنی از کلسیم و منیزیم
را مصرف کنند. غذاهای با مقادیر بالای کلسیم عبارتند از شیر، ماست، پنیر، کنسرو
ماهی ، ریواس، اسفناج، بادام، بلغور جو، گل کلم و پرتقال.
این نتیجه گیری طی تحقیقی 5 ساله بر روی 172 زن اروپایی که بین 23 تا 42 سال سن
داشتند، به دست آمد.
در ترکیب غذایی این مادران میزان نمک کم شد و حداقل نیم
کیلو محصولات لبنی در برنامه غذایی آنها اضافه شد.
آنها همچنین رابطه جنسی منظمی در طی این دوره داشتند که در فواصل قبل
و بعد از تخمک گذاری نبود.
80 درصد این خانم ها دختر به دنیا آمد.
لازم به ذکر است رژیم غذایی پدر تاثیری در تعیین جنسیت
نوزاد ندارد.
برنامه‌ریزی قبل از بارداری می‌تواند هم به شما و هم به همسرتان کمک کند تا این موضوع را کاملا درک کنید که چگونه شانس باروری سالم را در خود افزایش دهید.
اگر تصمیم دارید باردار شوید، باید خود را از نظر عاطفی برای داشتن فرزند آماده کنید. زمان آن است که ببینید برای داشتن فرزند آمادگی دارید یا خیر؟
برای اینکه مطمئن شوید بارداری سالمی خواهید داشت، حتما به محض فکر کردن در مورد بارداری با پزشک قرار ملاقات داشته باشید. آماده باشید تا به این سوال‌ها پاسخ دهید
1. چه قرص ضدبارداری مصرف می‌کنید؟
اگر قرص بارداری مصرف می‌کنید پزشک حتما توصیه می‌کند که برای باردار شدن باید قرص خوردن را ترک کنید. این کار موجب می‌شود تا چرخه قاعدگی‌تان چند ماه پیش از بارداری طبیعی شود. تخمک‌گذاری و باردار شدن راحت‌تر اتفاق می‌افتد. در دورانی که از قرص استفاده نمی‌کنید شاید لازم باشد که از کاندوم یا یک روش دیگر برای جلوگیری استفاده کنید. باروری شما ممکن است دو هفته بعد از قطع قرص اتفاق بیفتد. اگر از یک روش طولانی‌مدت برای کنترل بارداری استفاده می‌کنید مثل روش‌های تزریقی شما می‌توانید برای باردار شدن به محض قطع روش بارداری، باردار شوید اما ممکن است حتی تا چند ماه هم طول بکشد تا باروری شما برگردد.
2. آیا اخیرا واکسن زده‌اید؟
عفونت‌هایی مثل آبله‌مرغان، سرخک و سرخجه و هپاتیت B می‌تواند برای جنین خطرناک باشد. اگر واکسیناسیون شما کامل نباشد یا مطمئن نیستید که واکسن زده‌اید باید با پزشک خود صحبت کنید و حداقل 3 ماه قبل از بارداری واکسن‌های لازم را تزریق کنید.
3. آیا دچار بیماری‌های مزمن هستید؟
اگر دچار بیماری‌های مزمن هستید، مثلا دیابت دارید، آسم دارید یا دچار فشارخون بالا هستید باید مطمئن باشید که بیماری‌تان قبل از اینکه تصمیم به بارداری بگیرید تحت کنترل است. در برخی موارد، پزشک توصیه می‌کند که قبل از بارداری دارو بخورید و سایر درمان‌ها را انجام دهید.
4. آیا داروی خاصی مصرف می‌کنید؟
اگر داروی خاصی استفاده می‌کنید، مکمل می‌خورید یا از داروهای گیاهی استفاده می‌کنید حتما به پزشک خود اطلاع دهید او به شما خوهد گفت که آیا باید دارو را قطع کنید یا برای باردار شدن اشکالی ایجاد نمی‌کند.همچنین شاید لازم باشد که ویتامین‌هایی را از قبل بارداری مصرف کنید. برخی از این ویتامین‌ها برای رشد لوله‌های عصبی و طناب نخاعی و مغز کودک‌تان لازم است چرا که این اعضا در اولین ماه بارداری تشکیل می‌شوند و ممکن است در این زمان شما از بارداری خود باخبر نباشید. مصرف ویتامین‌ها قبل از بارداری بهترین راه برای پیشگیری از نقایص لوله عصبی است.
5. در معرض عفونت‌های قابل انتقال جنسی هستید یا نه؟
عفونت‌های قابل انتقال جنسی می‌تواند موجب ناباروری، بارداری خارج رحمی (یعنی وقتی که تخم لقاح‌یافته خارج از رحم کاشته می‌شود) و سایر عوارض بارداری شود. اگر در معرض خطر عفونت‌های قابل انتقال جنسی هستید، پزشک را حتما از این موضوع مطلع کنید تا درمان‌های لازم یا آزمون‌های غربالگری برای‌تان انجام شود.
6. آیا در خانواده‌تان کسی مبتلا به بیماری خاصی است؟
تاریخچه پزشکی شما یا همسرتان یا خانواده هر دوی شما می‌تواند نشان دهد که آیا فرزندی که قرار است به دنیا بیاید ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری خاصی است یا نه. اگر اختلال‌های ژنتیکی در خانواده شما وجود دارد و شما را نگران می‌کند حتما به پزشک بگویید تا شما را برای بررسی‌های ژنتیکی ارجاع دهد.
7. آیا قبلا باردار شده‌اید؟
پزشک در مورد بارداری‌های قبلی هم سوال می‌کند. هر عارضه‌ای که در بارداری قبلی شما را ناراحت کرده است به پزشک توضیح دهید. اگر فشارخون بالا داشته‌اید یا به دیابت مبتلا شده‌اید، دچار زایمان زودرس شده‌اید یا فرزند قبلی شما دچار نقایصی بوده است حتما به پزشک بگویید. شاید لازم باشد در این بارداری توصیه‌های پزشک را بیشتر جدی بگیرید یا دارو مصرف کنید.